۱۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بهترین اتلیه کودک» ثبت شده است

دلیل درخواست کودکان برای شنیدن داستان تکراری

گفتن این جمله "مامان، بابا  لطفا کتاب رو دوباره برام بخونید"  یا بازم اون قصه رو برام تعریف می کنین؟ "برای یک کودک پیش دبستانی کاملاً  نرمال است .


اکثر بچه ها دوست دارند شب ها قبل از خواب براشون کتاب داستان بخونید یا به قصه ای که شما براش تعریف می کنید گوش بدن. اما آیا اینکه کودک  ما هرشب دوست دارد که یک قصه تکراری رو بارها و بارها گوش کنه طبیعی است؟

بله ،بچه ها عاشق یاد گرفتن  هستند و این یادگیری از طریق تکرار برای آنها ساده تر و بسیار خوشایندتراست.

هر تکرار  و در نتیجه آن یادگیری باعث ایجاد ارتباط تازه ای بین نورون های مغزی کودک شده و سبب تقویت فرآیند یادگیری در کودک می شود.

دلیل درخواست کودکان برای شنیدن داستان تکراری

 از طرفی کودکان دوست دارند پایان داستان رو بدونند. در واقع این کار به آنها احساس قدرت می دهد وچون خودشان خواندن بلد نیستند، بهترین کار  این است که داستان را به خاطر بسپارند. به همین دلیل هم  کودکان نیاز دارند تا داستان را چندین بار گوش دهند.

کودک شما بنا به دلایل شخصی به بعضی از کتاب ها علاقه دارد و شما ملزم هستید تا آن داستان ها را با دقت و توجه بیشتری برای کودک خود بخوانید. این بدین معناست که شما نباید هیچ کلمه ای را جا بیندازید و حتی نباید به این فکر کنید که از چند صفحه عبور کنید 

کودکان داستان را در ذهن خود تصویر سازی می کنند.

خواندن یک کتاب داستان تکراری برای 100 امین بار ممکن است شما را عصبی کند، مخصوصا این که  شما از همان ابتدا هم علاقه ای به آن نداشته باشید. 

اما فراموش نکنید که برای کودک شما شنیدن یک کتاب داستان تکراری نه تنها خسته کننده نیست بلکه بسیار هیجان انگیز است زیرا او بارها و بارها این داستان و قصه را شنیده حال به راحتی می تواند در ذهن خود تصویر سازی نماید در عین حال میداند که قرار است.

 چه جملات و کلمه هایی را مجددا بشنود و این همان اوج هیجانی است که از نظر شما خسته کننده و از نظر کودک بسیار هیجان انگیز است.

برای اینکه شما نیز از کتاب خواندن در کنار فرزندتان لذت ببرید یهتر است در پایان برخی جملاتی که می دانید در اثر شنیدن این داستان تکراری حفظ شده است مکث کوتاهی کنید تا او  خودش جمله را کامل کند یا قبل از ورق زدن از او بپرسید فکر میکنی صفحه بعد

 چه اتفاقی برای خرگوشه میفته؟ 

گفتن این جمله "مامان، بابا  لطفا کتاب رو دوباره برام بخونید"  یا بازم اون قصه رو برام تعریف می کنین؟ "برای یک کودک پیش دبستانی کاملاً  نرمال است .

اکثر بچه ها دوست دارند شب ها قبل از خواب براشون کتاب داستان بخونید یا به قصه ای که شما براش تعریف می کنید گوش بدن. اما آیا اینکه کودک  ما هرشب دوست دارد که یک قصه تکراری رو بارها و بارها گوش کنه طبیعی است؟

بله ،بچه ها عاشق یاد گرفتن  هستند و این یادگیری از طریق تکرار برای آنها ساده تر و بسیار خوشایندتراست.

هر تکرار  و در نتیجه آن یادگیری باعث ایجاد ارتباط تازه ای بین نورون های مغزی کودک شده و سبب تقویت فرآیند یادگیری در کودک می شود.

دلیل درخواست کودکان برای شنیدن داستان تکراری

 از طرفی کودکان دوست دارند پایان داستان رو بدونند. در واقع این کار به آنها احساس قدرت می دهد وچون خودشان خواندن بلد نیستند، بهترین کار  این است که داستان را به خاطر بسپارند. به همین دلیل هم  کودکان نیاز دارند تا داستان را چندین بار گوش دهند .

کودک شما بنا به دلایل شخصی به بعضی از کتاب ها علاقه دارد و شما ملزم هستید تا آن داستان ها را با دقت و توجه بیشتری برای کودک خود بخوانید. این بدین معناست که شما نباید هیچ کلمه ای را جا بیندازید و حتی نباید به این فکر کنید که از چند صفحه عبور کنید 

کودکان داستان را در ذهن خود تصویر سازی می کنند.

خواندن یک کتاب داستان تکراری برای 100 امین بار ممکن است شما را عصبی کند، مخصوصا این که  شما از همان ابتدا هم علاقه ای به آن نداشته باشید. 

اما فراموش نکنید که برای کودک شما شنیدن یک کتاب داستان تکراری نه تنها خسته کننده نیست بلکه بسیار هیجان انگیز است زیرا او بارها و بارها این داستان و قصه را شنیده حال به راحتی می تواند در ذهن خود تصویر سازی نماید در عین حال میداند که قرار است

 چه جملات و کلمه هایی را مجددا بشنود و این همان اوج هیجانی است که از نظر شما خسته کننده و از نظر کودک بسیار هیجان انگیز است.

برای اینکه شما نیز از کتاب خواندن در کنار فرزندتان لذت ببرید یهتر است در پایان برخی جملاتی که می دانید در اثر شنیدن این داستان تکراری حفظ شده است مکث کوتاهی کنید تا او  خودش جمله را کامل کند یا قبل از ورق زدن از او بپرسید فکر میکنی صفحه بعد

 چه اتفاقی برای خرگوشه میفته؟ 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

رویای شیرین در اتاق خواب مامان

آنقدر خسته هستید که نمی توانید واکنشی نشان بدهید و تا صبح کودکتان که پاهایش لای موهایتان فرورفته است را تحمل می‌کنید!

 

رویای شیرین در اتاق خواب مامان

کودک را به اتاق خوابش می‌برید. چراغ خوابش را روشن می‌کنید، کمی با هم حرف می‌زنید، کتاب می‌خوانید، به همه بهانه‌های کودک جواب می‌دهید، برایش آب می‌آورید. بالش‌اش را مرتب می‌کنید و بالاخره با کلنجار بسیار کودکتان می‌خوابد. هنوز مدت زیادی نگذشته است که در اتاق خودتان صدای پاهایش را می‌شنوید و در خواب و بیداری متوجه می‌شوید مثل همیشه او، خودش را به تخت خواب شما دعوت کرده است. آنقدر خسته هستید که نمی توانید واکنشی نشان بدهید و تا صبح کودکتان که پاهایش لای موهایتان فرورفته است را تحمل می‌کنید!

بسیاری از پدر و مادرها همین مشکل را با کودکان خردسال و حتی دبستانی شان دارند. در واقع بسیاری از پدر و مادرها بدون توجه به تنظیم عادت خواب نوزاد و با سهل‌انگاری درباره خواب کودک و به امید اینکه وقتی بزرگتر شود مشکلات خواب حل می‌شوند این بحران را ایجاد می‌کنند. کودک سه ساله تان به اتاق شما می‌آید و می‌گوید: «تشنمه»، «دلم برات تنگ شده»، «می‌شه امشب پیشت بخوابم؟»، «من می‌ترسم»، «تو اتاقم صدا میاد»، «من مریضم»، «خوابم نمی‌بره»، «من تو اتاقم تنهام»... واکنش شما در نیمه‌های شب وقتی غرق خواب هستید چه می‌تواند باشد جز اینکه او را به آغوش بگیرید و بخوابید؟

حالا باید در این شرایط چه کنید؟ چگونه می‌توانید به کودکتان بیاموزید بدون ترس و اضطراب در اتاق خواب خودش بخوابد و هر شب با بهانه‌های متفاوت به اتاق خواب شما نیاید؟

این نکات آموزشی به شما کمک می‌کنند تا به کودکتان یاد بدهید بدون ترس در اتاق خوابش بخوابد:

چیدمان اتاق خواب کودک را با سلیقه کودک و متناسب با سن و سالش طراحی کنید. از کودک برای چیدمان اتاق خواب کمک بگیرید. اجازه بدهید خودش مدل تخت خواب، پرده و فرش را انتخاب کند و یا محل قرار گرفتن تخت و اسباب بازی‌ها را تعیین کند. ممکن است بعضی از خواسته‌های کودک نامعقول یا غیرعادی باشند. مهم نیست که چیدمان اتاق از نظر شما خوب نباشد. حداقل برای مدت کوتاهی اجازه بدهید اتاق خواب کودکتان آنطوری باشد که خودش علاقه دارد. هدف اصلی شما باید این باشد که کودکتان عاشق اتاق خودش بشود و از ماندن در اتاق لذت ببرد.

به اندازه تخت خواب دقت کنید. بعضی از پدر و مادرها بدون توجه به نیاز کودک ، او را در تخت خوابی بزرگ یا بسیار کوچک قرار می‌دهند. شاید بعضی از کودکان از داشتن تخت خواب بزرگ لذت ببرند. اما ممکن است تخت خواب بزرگ، کودک را بترساند. مناسب ترین تخت خواب برای کودکان خردسال و دبستانی، تختی است مابین تخت نوزادی و تخت نوجوان. تخت خواب‌های کودکان معمولا طراحی‌های متفاوتی مثل ماشین یا قصر دارند. مطمئن شوید که تخت خواب کودک راحت باشد. تشک مناسبی دارد و کودک دوستش داشته باشد.

عادت‌های خواب جالب بسازید. نیازی نیست که عادت‌های خواب خیلی خاص و جزیی باشند اما باید برای کودک جالب و دوست داشتنی باشند. کودکتان باید مشتاق انجام دادن آنها باشد و شب‌هایش خاطره‌انگیز و متفاوت باشند. مثلا ممکن است خواندن یک کتاب مورد علاقه در محل خاصی از اتاق خواب برای کودکتان بسیار جالب باشد یا دوش گرفتن، گوش کردن به یک موزیک و خوردن یک خوراکی موردعلاقه و سپس مسواک زدن به همراه آواز خواندن، دعا کردن، حرف زدن درباره اتفاقات روزانه و آداب بوسیدن و به آغوش گرفتن همگی می‌توانند بخشی از عادات خواب کودک شما باشند. حتما آداب خوابیدن را رعایت کنید زیرا این آداب برای کودکتان قوانین نانوشته‌ای خواهند بود که هم او را برای یک خواب آرام و بدون ترس آماده می‌کند و هم او را کودکی قانونمدار می‌کند.

به طور معمول یک دوش آب گرم، کودک را برای خواب آرام آماده می‌کند. اما اگر احساس می‌کنید بعد از دوش گرفتن کودکتان پرانرژی و هشیار می‌شود این عادت خاص را کنار بگذارید.

در اتاق خواب کودک نخوابید و اگر کنارش دراز می‌کشید بعد از مدت کوتاهی بلند شوید. کودک نباید تصور کند که همیشه یک نفر باید در کنار او خوابیده باشد. یکی از دلایل ترس‌های شبانه کودکان این است که آنها ابتدا در آغوش پدر یا مادر به خواب می‌روند اما بعد در خواب احساس می‌کنند تنها مانده‌اند.

برای کودک قانون تعیین کنید و انتظارات معقول داشته باشید. به او بگویید «امشب تو اتاقت می‌خوابی و هیچ عذر و بهانه‌ای قبول نیست». این روش بسیار کمک کننده است. مثلا یادآوری کنید که او دیگر به مهد کودک می‌رود و شما از او توقع دارید تا هر شب در اتاق خوابش بخوابد زیرا همه کودکان در این سن از پدر و مادر شان جدا می‌شوند و تنهایی می‌خوابند. بگویید برای یک کودک چهار ساله این یک امتیاز خاصه که خودش تنهایی بخوابه و حالا که اینقدر بزرگ شدی می‌تونی به یکی از عروسکات اجازه بدی تا کنارت بخوابه و تو مراقبش باشی.

در برابر گریه و زاری کودک تسلیم نشوید. اگر کودکتان گریه یا التماس کند و شما هم تسلیم شوید او برنده می‌شود. به او بگویید شما برای بوسیدن، به آغوش گرفتن و بحث و خواهش تمنای بیشتر بی‌حوصله و خسته هستید. اگر کودکتان به اتاقش بر نگشت بدون بحث او را به اتاقش ببرید. ضعف نشان ندهید و تسلیم نشوید. مطمئن باشید هر بار که تسلیم شوید او را برای حربه‌های بعدی آماده می‌کنید.

حتی اگر خسته هستید و یا غرق خوابید، بلند شوید و کودک را به اتاق خودش بازگردانید. قانون را یادآوری کنید«تو باید تو اتاق خودت بخوابی». باید به خودتان، همسرتان و کودک کمی سختی بدهید. اگر چند شب روی قواعد خواب پافشاری کنید خواهید دید کودکتان چگونه برای خوابیدن استقلال پیدا می‌کند.

جذابیت و آرامش  برای اتاق خواب کودک فراهم کنید

ـ می‌توانید یک ماهی قرمز در اتاق کودک  بگذارید و به او تلقین کنید در اتاقش تنها نیست.

ـ یک عروسک خرسی «مامان» یا «بابا» تهیه کنید و به او بگویید آنها مراقبش هستند.

ـ پتو و ملحفه‌های زیبا تهیه کنید. اجازه بدهید کودک خودش پتویش را انتخاب کند.

ـ برای شروع یک هدیه در نظر بگیرید. مثلا برایش یک مسواک جدید بخرید. اگر او توانست یک شب را تنها در اتاقش بخوابد صبح روز بعد یک جایزه کوچک به او بدهید.

ـ یک مهمانی خواب برگزار کنید. به اتاق خواب کودک بروید و در اتاقش قبل از خواب همگی یک خوراکی خوشمزه بخورید یا باهم آواز بخوانید. اجازه بدهید تا کودک  در شب با اتاقش آشنا شود.

ـ حتما قبل از خواب کودک را کمی به آغوش بگیرید و با جملات مثبت و تأکیدی آرامش کنید. ترس‌ها را از کودک دور کنید و یادآوری کنید که پدر و مادرش مراقب و محافظ او هستند و شب‌ها به اندازه روزها خوب و آرامش بخش هستند.

 

نکات بیشتر

**ریشه ترس‌ها و نگرانی‌های کودک از تنها خوابیدن در اتاقش را جستجو کنید. از او بپرسید آیا از چیزی می‌ترسد؟چه احساسی در اتاق خوابش دارد؟ ترس کودکان از موجودات خیالی مثل هیولای شب می‌تواند یکی از دلایل ترس از تنها ماندن در اتاق خواب باشد. حتی کودکتان از تخیل آنچه در کتاب‌ها خوانده است، حیوانات جنگل مثل شیر و ببر و گرگ و شنیدن قصه‌های معمولی مثل شنگول و منگول و از دست دادن پدر و مادر دچار اضطراب شبانه و بدخوابی شود. همچنین سایه اشیا می‌توانند او را بترسانند. به همین دلیل شما باید دلایل ترس کودک از تاریکی و خواب را بفهمید و در گام بعدی ترس‌ها را از او دور کنید.

** به او بگویید که حیوانات جنگل هرگز نمی‌توانند وارد اتاق خوابش شوند. هیولا واقعی نیست و اگر فکر می‌کنید بعضی از قصه‌های خیالی می‌توانند برداشت غلطی برای کودکتان ایجاد کنند آنها را نخوانید.

شب‌ها قبل از خواب برای کودکتان شعر و ترانه بخوانید و یا اگر کودکتان قوه تخیل بالایی دارد و تحت تاثیر خیالاتش است از موجودات خیالی دوست داشتنی مثل ستاره یا پرنده و فرشته نگهبان حرف بزنید. آسمان پرستاره شب و نور ماه را نشانش بدهید و فانتزی‌های مثبت و خوب کودک را تقویت کنید و از غلبه خیر بر شر و پیروزی فرشته بر دیو داستان بگویید.

** اگر کودک از تاریکی شب می‌ترسد یک چراغ خواب روشن کنید و یک بار اشیا را در تاریکی نشانش بدهید تا او مطمئن شود در تاریکی اشیا تغییر نمی‌کنند یا چیزی کم یا اضافه نمی‌شود.

**یک رایحه خوش می‌تواند برای کودک آرامش بخش باشد. از اسپری‌های خوش بو کننده هوا یا عودهای خوشبو استفاده کنید.

**اگر کودکتان اسباب بازی خاصی دارد که دوستش ندارد و یا حتی از آن می‌ترسد، آن را کنار بگذارید. برای اینکه مطمئن شوید می‌توانید از کودک بپرسید از کدام اسباب بازی یا عروسکش می‌ترسد یا دوستش ندارد.

**یک لیوان آب در کنار تخت کودک بگذارید یکی از بهانه‌های کودک برای بیرون امدن از اتاق خواب تشنگی است.

** قبل از خواب کودک را به ستشویی ببرید تا با آرامش بخوابد.

** ممکن است در پروژه جداسازی، کودک دچار شب ادراری نیز بشود. هرگز با عتاب و تحقیر واکنش نشان ندهید و این شرایط را تحمل کنید. حتما از او بپرسید که چرا شب جایش را خیس کرده است.

**اگر کودکتان به مهدکودک می‌رود، می‌توانید برای تشویق بیشتر از مربی‌های مهد کودک کمک بگیرید. آنها معمولا می‌توانند با تشویق و آموزش کودک را ترغیب کنند تا برای استقلال خودش تلاش کند. یک هدیه کوچک و مورد علاقه تهیه کنید و بعد از اولین شب موفقیت آمیز در مهدکودک  و در حضور دوستانش به کودک هدیه بدهید. تاثیر این روش بی نظیر است.

**اگر ترس‌های کودک  اغراق آمیز و نامعقول است پیش از برنامه ریزی برای جدا سازی با کمک یک روان پزشک و روانکاو کودک ، ابتدا دلایل ترس را بشناسید و درمانش کنید.

**هرگز دو مورد خاص که می‌توانند برای کودک بحران ساز باشند را همزمان اجرا نکنید. مثلا اگر می‌خواهید کودک را از پوشک بگیرید یا وقتی او به تازگی به مهد یا مدرسه می‌رود نباید به فکر جداکردن اتاق خواب کودک باشید. ابتدا باید از آرامش روحی و حساسیت‌های عاطفی کودک مطمئن شوید و سپس قدم‌های بزرگ و تاثیرگذار را بردارید.

منبع : سلامت نیوز/تبیان

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
fateme hajjar

آنچه باید درباره مصرف پاستیل د‌‌ر کود‌‌کان بدانید؟

پاستیل برای کودکان

حتما باید‌‌‌ والد‌‌‌ین به این نکته توجه د‌‌‌اشته باشند‌‌‌که د‌‌‌ر ارتباط با کود‌‌‌کان بیش فعال وکود‌‌‌کانی که د‌‌‌ارای د‌‌‌یابت و اضافه وزن هستند‌‌‌ د‌‌‌رمورد‌‌‌ مصرف پاستیل و اینگونه خوراکی‌ها با پزشک مربوطه مشورت لازم را د‌‌‌اشته باشند‌‌‌.

نکات مهم درباره مصرف پاستیل د‌‌ر کود‌‌کان

امروزه د‌‌‌ر کنار انواع و اقسام تنقلات و خوراکی‌هایی که د‌‌‌ر فروشگاه‌ها و مغازه‌ها به چشم می‌خورد‌‌‌، پاستیل یکی از جذاب‌ترین آنها محسوب می‌شود‌‌‌. این خوراکی نرم و چسبند‌‌‌ه که د‌‌‌ر اشکال مختلف و با رنگ‌های گوناگون تهیه می‌شود‌‌‌ برای بچه‌ها بسیار د‌‌‌لچسب و پر‌طرفد‌‌‌ار است.

البته طبق باور عموم، خوراکی‌های ژله‌ای باعث ترمیم مواد‌‌‌ از د‌‌‌ست رفته مفاصل شد‌‌‌ه و از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند‌‌‌. د‌‌‌ر حالی که بر اساس نظر متخصصان تغذیه، فقط ژلاتین به تنهایی می‌تواند‌‌‌ د‌‌‌ر تحکیم استخوان و غضروف‌سازی و ویتامین‌های مورد‌‌‌ نیاز بد‌‌‌ن موثر و برای سلامت پوست و مو و سایر بافت‌های بد‌‌‌ن مفید‌‌‌ باشد‌‌‌ اما این د‌‌‌لیل قابل قبولی نیست که انواع و اقسام ژله‌ها و پاستیل‌ها را به صرف اینکه خاصیت ژلاتینی د‌‌‌ارند‌‌‌، جایگزین مواد‌‌‌ مورد‌‌‌ نیاز بد‌‌‌ن کود‌‌‌کان کنیم.

چرا که نوع پروتئینی که د‌‌‌ر ژله و پاستیل‌ها وجود‌‌‌ د‌‌‌ارد‌‌‌ بسیار کمتر از پروتئین گوشت، شیر و تخم مرغ بود‌‌‌ه و فاقد‌‌‌ بسیاری از مواد‌‌‌ ضروری برای بد‌‌‌ن است. همچنین این نوع خوراکی‌ها نسبت به سایر پروتئین‌ها از ارزش غذایی پائینی برخورد‌‌‌ار بود‌‌‌ه، و منبع کافی و کاملی برای تامین کلسیم و سایر ریز‌مغذی‌های مورد‌‌‌ نیاز بد‌‌‌ن نیست بنابراین طبق نظر متخصصان تغذیه؛ نه تنها انواع پاستیل‌ها و ژله‌ها را نمی‌توان جایگزین د‌‌‌یگر مواد‌‌‌ غذایی کرد‌‌‌ بلکه باید‌‌‌ د‌‌‌ر مصرف آنها توسط کود‌‌‌کانمان حد‌‌‌ اعتد‌‌‌ال را رعایت نمود‌‌‌.

 

آنچه که لازم است از این خوراکی خوش آب و رنگ بد‌‌‌انید‌‌‌

پاستیل را هرگز د‌‌‌ر جای گرم نگهد‌‌‌اری نکنید‌‌‌ و د‌‌‌ر هنگام خرید‌‌‌ حتما د‌‌‌قت د‌‌‌اشته باشید‌‌‌ که د‌‌‌ر قفسه‌های د‌‌‌ور از تابش مستقیم نور آفتاب باشد‌‌‌. بعد‌‌‌ از خارج کرد‌‌‌ن پاستیل از بسته‌بند‌‌‌ی‌اش، آن را د‌‌‌ر یک ظرف د‌‌‌ر د‌‌‌ار نگهد‌‌‌اری کنید‌‌‌. زیرا حالت چسبند‌‌‌گی آن گرد‌‌‌ و غبار و آلود‌‌‌گی محیط را به خود‌‌‌ می‌گیرد‌‌‌. هرگز پاستیل‌های باز و فله‌ای را خرید‌‌‌اری نکنید‌‌‌. نه تنها اینگونه پاستیل‌ها بهد‌‌‌اشتی نبود‌‌‌ه و مورد‌‌‌ تایید‌‌‌ وزارت بهد‌‌‌اشت نیست.

به کود‌‌‌کان زیر د‌‌‌و سال پاستیل ند‌‌‌هید‌‌‌. زیرا این کود‌‌‌کان د‌‌‌ارای سیستم گوارشی و ایمنی ضعیف و حساسی هستند‌‌‌ که خورد‌‌‌ن این نوع خوراکی‌ها برایشان خطرناک است. ضمن آنکه شیر‌خواران تکه‌ای از پاستیل را با د‌‌‌ند‌‌‌ان جد‌‌‌ا کرد‌‌‌ه و با قورت د‌‌‌اد‌‌‌ن آن د‌‌‌ر د‌‌‌اخل نای، باعث خفگی آنان شود‌‌‌.

به جای خرید‌‌‌ن پاستیل‌هایی که رویشان را لایه‌ای از شکر پوشاند‌‌‌ه، انواع ساد‌‌‌ه و بد‌‌‌ون شکر آن را خرید‌‌‌اری کنید‌‌‌. به فرزند‌‌‌تان یاد‌‌‌آوری کنید‌‌‌ که بعد‌‌‌ از خورد‌‌‌ن پاستیل حتما د‌‌‌ند‌‌‌ان‌هایش را مسواک کند‌‌‌. زیرا قند‌‌‌ موجود‌‌‌ د‌‌‌ر پاستیل سبب پوسید‌‌‌گی د‌‌‌ند‌‌‌ان‌ها می‌شود‌‌‌. د‌‌‌ر موقع د‌‌‌اد‌‌‌ن پاستیل به فرزند‌‌‌تان، مصرف تنقلات شیرین و د‌‌‌یگر مواد‌‌‌ قند‌‌‌ی را کاهش د‌‌‌هید‌‌‌. حتما باید‌‌‌ والد‌‌‌ین به این نکته توجه د‌‌‌اشته باشند‌‌‌که د‌‌‌ر ارتباط با کود‌‌‌کان بیش فعال وکود‌‌‌کانی که د‌‌‌ارای د‌‌‌یابت و اضافه وزن هستند‌‌‌ د‌‌‌رمورد‌‌‌ مصرف پاستیل و اینگونه خوراکی‌ها با پزشک مربوطه مشورت لازم را د‌‌‌اشته باشند‌‌‌.

 

پاستیل نباید‌‌‌ جایگزین وعد‌‌‌ه‌های غذایی شود‌‌‌

«سیمین واقفی» کارشناس تغذیه د‌‌‌ر این خصوص می‌گوید‌‌‌: «بطور کلی پاستیل و انواع ژله، ارزش غذایی بالایی ند‌‌‌ارند‌‌‌. بنابراین نباید‌‌‌ جایگزین وعد‌‌‌ه‌های غذایی شوند‌‌‌. چرا که معمولا این نوع خوراکی‌ها به عنوان د‌‌‌سر و میان وعد‌‌‌ه سرو می‌شوند‌‌‌ و مصرف آنها اگر د‌‌‌ر هفته یک تا د‌‌‌و بار و یا مورد‌‌‌ی باشد‌‌‌ مشکلی نیست اما اگر مصرفشان هر روزه باشد‌‌‌ و به عاد‌‌‌ت تبد‌‌‌یل شود‌‌‌ منجر به کم اشتهایی شد‌‌‌ه، و میل به غذا خورد‌‌‌ن را د‌‌‌ر کود‌‌‌کان کاهش می‌د‌‌‌هد‌‌‌.

حتی د‌‌‌ر پاره‌ای مواقع، باعث بروز حساسیت می‌شود‌‌‌. به شکلی که د‌‌‌ر برخی کود‌‌‌کان که زمینه آلرژی د‌‌‌ارند‌‌‌ این حساسیت بصورت خس‌خس سینه و یا کهیر د‌‌‌ید‌‌‌ه شد‌‌‌ه که لازم است د‌‌‌ر این زمینه د‌‌‌قت لازم به‌عمل آید‌‌‌. البته د‌‌‌ر صورت مصرف پاستیل برای کود‌‌‌کان ، بهتر است از پاستیل‌هایی استفاد‌‌‌ه شود‌‌‌ که د‌‌‌ارای ویتامین C و مولتی ویتامین هستند‌‌‌. از طرفی نسبت به تنقلات د‌‌‌یگر، وجود‌‌‌ شیرینی کمتر د‌‌‌ر این نوع پاستیل‌ها آن را تبد‌‌‌یل به یکی از سالم‌ترین خوراکی‌ها برای کود‌‌‌کان کرد‌‌‌ه است که به مراتب از د‌‌‌یگر خوراکی‌های پر نمک و یا بسیار شیرین، بهتر است.» این کارشناس تغذیه با اشاره به طعم‌د‌‌‌هند‌‌‌ه‌های مختلف د‌‌‌ر پاستیل‌ها گفت: «هیچ فرقی بین پاستیل‌های نوشابه‌ای و میوه‌ای وجود‌‌‌ ند‌‌‌ارد‌‌‌ و فقط اسانس استفاد‌‌‌ه شد‌‌‌ه د‌‌‌ر آنها با هم تفاوت د‌‌‌ارد‌‌‌. همچنین رنگ، وضوح و شفافیت و نیز تست‌های میکروبی از معیار‌های قابل قبول د‌‌‌ر ارزیابی یک پاستیل خوب محسوب می‌شود‌‌‌

 

با خلاقیت ارزش تغذیه‌ای خوراکی‌های ژله‌ای را بالا ببرید‌‌‌

اگر فرزند‌‌‌ بد‌‌‌ غذایی د‌‌‌ارید‌‌‌ که فقط میل به خورد‌‌‌ن اینگونه تنقلات د‌‌‌ارد‌‌‌ هرگز خوراکی‌های ژله‌ای و پاستیل‌ها را جایگزین وعد‌‌‌ه غذای اصلی او نکنید‌‌‌. ولی برای بالا برد‌‌‌ن ارزش تغذیه‌ای ژله‌هایی که فرزند‌‌‌تان د‌‌‌وست د‌‌‌ارد‌‌‌، بهتر است انواع میوه‌های د‌‌‌لخواه را قبل از بستن ژله به آن اضافه کنید‌‌‌. اما کیوی، آناناس، انجیر و انبه را د‌‌‌ر ژله به کار نبرید‌‌‌ زیرا باعث آب اند‌‌‌اختن ژله می‌شود‌‌‌ و از بستن آن جلوگیری می‌کند‌‌‌. مرکبات مثل پرتقال و نارنگی هم باید‌‌‌ با پوست نازک رویی‌شان به ژله‌ها اضافه شوند‌‌‌ تا آب نیند‌‌‌ازند‌‌‌.

د‌‌‌ر بعضی مواقع د‌‌‌ید‌‌‌ه می‌شود‌‌‌ که برای زیبایی ظرف ژله، انواعی از پاستیل‌ها را روی ژله‌های نیمه بسته قرار می‌د‌‌‌هند‌‌‌ که این کار باعث آب شد‌‌‌ن سطح زیرین پاستیل و شل شد‌‌‌ن سطح رویی ژله شد‌‌‌ه که کود‌‌‌کان از خورد‌‌‌ن آن امتناع می‌کنند‌‌‌ د‌‌‌ر حالی که می‌توانید‌‌ یک لیوان بستنی وانیلی به پود‌‌‌ر ژله‌ای که د‌‌‌ر آب گرم حل شد‌‌‌ه است اضافه کنید‌‌‌ که به این ترتیب کالری و ارزش تغذیه‌ای ژله تا حد‌‌‌ زیاد‌‌‌ی بالا می‌رود‌‌‌.

 

نظارت والد‌‌‌ین مهم است

د‌‌‌کتر  عظیمی د‌‌‌ر این‌باره می‌گوید‌‌‌: «مصرف ژلاتین خالص، به همه افراد‌‌‌ حتی آنهایی که د‌‌‌ر رژیم غذایی به سر می‌برند‌‌‌ هم توصیه می‌شود‌‌‌ چون این ماد‌‌‌ه سرشار از پروتئین است و کالری زیاد‌‌‌ی ند‌‌‌ارد‌‌‌ اما وقتی با انواع رنگ‌ها، اسانس‌های طبیعی و مصنوعی و شکر مخلوط می‌شود‌‌‌، باید‌‌‌ د‌‌‌ر مصرف آن حد‌‌‌ اعتد‌‌‌ال رعایت شود‌‌‌ زیرا د‌‌‌ر فرایند‌‌‌ تولید‌‌‌ پاستیل، مقد‌‌‌اری شکر، رنگ و اسانس خوراکی استفاد‌‌‌ه می‌شود‌‌‌ که مصرف آن برای افراد‌‌‌ چاق مفید‌‌‌ نیست و کود‌‌‌کان زیر2 سال، بد‌‌‌لیل حساس بود‌‌‌ن سیستم گوارشی‌شان نباید‌‌‌ خوراکی‌های د‌‌‌ارای افزود‌‌‌نی را میل کنند‌‌‌ و نیز مصرف هر روزه آن هم برای کود‌‌‌کان بالای د‌‌‌و سال، مجاز نمی‌باشد‌‌‌.» این متخصص صنایع غذایی د‌‌‌ر اد‌‌‌امه می‌گوید‌‌‌: «بهر حال نظارت والد‌‌‌ین مهم‌ترین نقش را د‌‌‌ر چگونگی مصرف این نوع خوراکی‌ها د‌‌‌ارد‌‌‌. چرا که با منع مصرف زیاد‌‌‌ این گونه تنقلات د‌‌‌ر کود‌‌‌کان ، بویژه پیش از غذای اصلی می‌توان مانع بی اشتهایی کود‌‌‌کان شد‌‌‌

 د‌‌‌ر بسیاری مواقع وقتی والد‌‌‌ین اصرار فرزند‌‌‌ خود‌‌‌ را برای خورد‌‌‌ن بعضی خوراکی‌ها می‌بینند‌‌‌، برای آنکه سر و صد‌‌‌ای او را آرام کنند‌‌‌، بد‌‌‌ون د‌‌‌ر نظر گرفتن عواقب آن فورا به خواسته فرزند‌‌‌ خود‌‌‌ پاسخ مثبت می‌د‌‌‌هند‌‌‌ بطوری که بعضی از بچه‌ها هر روز عاد‌‌‌ت به خورد‌‌‌ن چیپس و یا پفک د‌‌‌ارند‌‌‌. برخی د‌‌‌یگر انواعی از اسنک‌ها را د‌‌‌وست د‌‌‌ارند‌‌‌ و اما عد‌‌‌ه‌ای د‌‌‌یگر، شیرینی‌جات و مواد‌‌‌ قند‌‌‌ی مورد‌‌‌ علاقه آنان است و نیز د‌‌‌ر میهمانی‌ها فورا سراغ ژله‌ها و خوراکی‌هایی از این د‌‌‌ست می‌روند‌‌‌.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
fateme hajjar

4 پیشنهاد برای اینکه کودک‌تان سبزیجات بخورد!

نی‌نی سایت: پیش از این درباره خواص سبزیجات گفتیم. اغلب ما می‌دانیم که بهترین شیوه آن است که افراد از دوران کودکی به خوردن سبزیجات عادت کنند. اما چطور باید این کار را انجام داد؟ چه کنیم که کودک ما به خوردن سبزیجات علاقه نشان دهد؟ برای یافتن پاسخ این سوال به سراغ شیوا فرجی، کارشناس‌ارشد تغذیه می‌رویم. او درباره چگونگی علاقه مندی کودکان به سبزیجات می‌گوید: تمایل و گرایش به مصرف سبزیجات در افراد رابطه تنگاتنگی با نگرش خانواده به این مقوله دارد. اینکه در خانواده رغبت غذایی نسبت به سبزیجات وجود داشته باشد و پدرومادر به عنوان الگوی کودکان از سبزیجات استفاده کنند یا خیر.

تمام کودکان وقتی غذا خوردن را شروع می‌کنند با سبزیجات نیز آشنا می‌شوند. مادر سبزیجات مختلف را به غذای کودک  اضافه می‌کند. حالا این غذا می‌تواند به عنوان مثال پوره کدو حلوایی باشد یا گشنیز و جعفری و هویج که به سوپ کودک اضافه شده است. بنابراین کودک از سن پایین مصرف سبزیجات را شروع می‌کند و نمی‌توان گفت که بی علاقگی بعدی کودک نسبت به سبزیجات به خاطر نپذیرفتن ذائقه است. مهم این است که شما در ترکیبات غذایی کودک استفاده از سبزیجات را تداوم ببخشید تا او نسبت به آن علاقه خود را از دست ندهد. اما چرا این اتفاق نمی‌افتد؟ چون وقتی کودک به مرحله‌ای از رشد می‌رسد که بر سر سفره خانواده غذا می‌خورد غذای خانواده از میزان درست سبزیجات برخوردار نیست و کودک نیز علاقه خود را به سبزیجات از دست می‌دهد.

برای اینکه کودک را نسبت به خوردن سبزیجات علاقه‌مند کنیم چند پیشنهاد برای شما دارم:

1)     باید اشکال جذاب با سبزیجات بسازید. نباید توقع داشته باشید کودک به همان شکلی از سبزیجات که ما به عنوان سالاد مصرف کنیم رغبت نشان دهد. می‌توانید با سبزیجات مختلف اشکال گوناگون و جالبی بسازید. از رنگ‌های سبزیجات مختلف نیز می‌توانید استفاده کنید کافی است کمی خلاقیت به خرج دهید. اشکالی مثل آدمک یا شکل‌های کارتونی یا فانتزی در رغبت نشان دادن کودک به سبزیجات بسیار مفید است.

2)     از عادت‌های بد غذایی سنتی چند تایی را ذکر کردیم. حال بگذارید به یک عادت خوب غذایی نیز اشاره کنیم. خوردن کاهو سکنجبین در تابستان! اگر سنکنجبین را خودتان تهیه کنید و آن را در معنای واقعی سنکنجبین یعنی از ترکیب سرکه و انگبین(عسل) تهیه کنید با ترکیب کاهو یک میان وعده بسیار مفید و سالم را تشکیل می‌دهد. چون کاهو هم فیر کافی به بدن شما می‌رساند و هم حاوی آب زیادی است که در فصل گرما بسیار برای بدن شما ضروری است. 80 درصد کاهو را آب تشکیل می‌دهد. اگر شما به همراه تمام اعضای خانواده از این میان‌وعده استفاده کنید کودک نیز به مرور به این خوراکی علاقه مند می‌شود و از آن لذت می‌برد.

3)     تغذیه کودک نیز می‌تواند تاثیر زیادی روی علاقه کودک به مصرف سبزیجات داشته باشد. اگر برای غذای کودک در مهد کودک کنار مواد خوراکی سبزیجات نیز اضافه شود خیلی موثر است چون کودک حتی اگر در خانه نیز اهل خوردن سبزیجات نباشد در مهد کودک و در جمع دوستانش به خوردن غذا به طور کلی تمایل بیشتری نشان می‌دهد و سبزیجات را نیز مصرف می‌کند.

4)     وقتی که غذاهای انگشتی را برای کودک شروع می‌کنیم باید سبزیجات را نیز در آن بگنجانیم. با استفاده از سبزیجات رنگارنگ که قابلیت شکل دادن و جذابیت برای بچه دارند می‌توانیم او را به خوردن سبزیجات علاقه مند کنیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

چرا دختران عروسک‌بازی می‌کنند و پسرها ماشین‌بازی را ترجیح می‌دهند؟

دانش > دانش‌های بنیادی - باورهای پیشین، اجبارها و انتظارهای اجتماعی را دلیل تفاوت در انتخاب اسباب‌بازی‌ها بین دختران و پسران می‌دانستند، در حالی که مطالعات جدید نشان می‌دهد که این تفاوت در واقع زیستی و وابسته به هورمون‌ها است.

بهنوش خرم‌روز: معمولا برای دختربچه‌ها عروسک می‌خرند و برای پسربچه‌ها ماشین‌های چرخ‌دار اسباب‌بازی. حتی اگر بچه‌ها آزادی انتخاب هم داشته باشند،‌ معمولا دخترها از سبد اسباب‌بازی‌ها، عروسک برمی‌دارند و پسرها ماشین‌ها را ترجیح می‌دهند. اما ریشه این تفاوت در کجا است؟ برخی این بحث را مطرح می‌کنند که این رفتار،‌ در واقع پاسخی به انتظارات اجتماعی است،‌ اجتماع انتظار دارد که دخترها نقش مراقب و مادر را بازی کنند،‌ در حالی که پسرها را به فعالیت تشویق می‌کند. اما گروهی از دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند و آن را قدیمی و از دور کنار رفته می‌دانند.

به گزارش لایفز لیتل میستریز، مطالعات محققین نشان می‌دهند که میمون‌های نوجوان نر هم ترجیح می‌دهند با اسباب‌بازی‌های چرخ‌دار بازی کنند،‌ در حالی که میمون‌های ماده به سراغ عروسک‌ها می‌روند. این در حالی است که در جامعه میمون‌ها، هیچ عرف و انتظاری در این زمینه وجود ندارد. پس چه چیزی عامل این تفاوت است؟

مطالعاتی که بر روی دو گونه متفاوت از میمون‌ها در سال‌های 2002/1381 و 2008/1387 انجام گرفت، تاکید دارد ‌این که کودک چه نوع اسباب‌بازی را انتخاب کند، ‌اساسی زیستی دارد. سوالی که در سال‌های اخیر در این زمینه بیشتر بحث‌برانگیز بوده،‌ این است که چه‌طور و چرا ویژگی‌های زیست‌شناختی جنس نر (چه در انسان و چه در میمون‌ها)، باعث شده ماشین‌های چرخ‌دار را برای بازی انتخاب کنند در حالی که جنس ماده، عروسک را ترجیح می‌دهد.

مطالعات جدیدی که همچنان هم در حال انجام هستند،‌ نشان می‌دهند که مواجهه جنین با هورمون‌ها در رحم مادر، منجر به ترجیح اسباب‌بازی‌های متفاوت بعد از تولد می‌شود. این که چرا در مسیر تکامل چنین تفاوتی به وجود آمده،‌ هنوز هم یک معماست. دانشمندان حدس می‌زنند که شاید این اسباب‌بازی‌ها به رشد مهارت‌هایی کمک می‌کرده‌اند که اجداد ما برای انجام نقش‌های خود بدان‌ها نیاز داشته‌اند.

برای اولین بار، ‌در سال 2009/1388، گریانه الکساندر استاد روانشناسی دانشگاه ای.اند.ام تگزاس و همکارانش،‌ با پیگیری نگاه نوزادان به این نتیجه رسیدند که سطح هورمون تستوسترون در بدن نوزادان پسر 3 و 4 ماهه با زمانی که صرف تماشای اسباب‌بازی‌های معمول پسرانه مانند توپ‌ها و ماشین‌ها می‌کنند، همبستگی دارد. در حالی که این همبستگی در مورد زمان گذاشتن برای تماشای اسباب‌بازی‌های دخترانه وجود نداشت. همچنین میزان مواجهه آن‌ها در دوران جنینی با هورمون آندروژن با علاقه به نگاه کردن به اسباب‌بازی‌های متداول پسرانه همبستگی داشت. (میزان مواجهه با هورمون آندروژن در دوران جنینی با استفاده از محاسبه نسبت انگشتی یا نسبت طول انگشت اشاره به انگشت حلقه قابل اندازه‌گیری است).

الکساندر در این‌باره می‌گوید: «پسرها به طور خاص،‌ وقتی نسبت انگشتی بالاتری داشتند،‌ علاقه بیشتری نسبت به تماشای توپ‌ها در مقایسه با عروسک‌ها از خود نشان می‌دادند».

کیم والن، روانشناس دانشگاه اموری که ترجیح اسباب‌بازی‌های دخترانه و پسرانه را در بین میمون‌ها بررسی کرده، می‌گوید: «نتایج مطالعه با استفاده از پیگیری نگاه نوزادان نشان می‌دهد که توجه نشان دادن نسبت به این اسباب‌بازی‌ها خیلی زود شروع می‌شود، قبل از این که اجتماع تاثیری بر کودک گذاشته باشد».

در تایید این یافته‌ها، سال گذشته گروهی از محققین انگلیسی با مطالعه دخترانی که شرایطی تحت عنوان هایپرپلازی آدرنال مادرزادی (شرایطی که در اثر مواجهه غیرعادی با هورمون مردانه آندروژن درون رحم به وجود می‌آید) داشتند، ترجیح می‌دادند با اسباب‌بازی‌های معمول پسرانه بازی کنند.

اما چرا هورمون مردانه باید باعث شود که کودک به اسباب‌بازی‌های چرخ‌دار و توپ‌ها بیشتر علاقه داشته باشد؟ یکی از فرضیه‌های معمول این است که بازی با چنین اسباب‌بازی‌هایی،‌ فعالیت‌های شدیدتر در آینده را تسهیل می‌کند،‌ چیزی که پسرها از نظر تکاملی برای انجام آن برنامه‌ریزی شده‌اند. اما مطالعه‌ سال 2009/1388 نشان داد که در واقع علاقه پسربچه‌ها به توپ‌ها و ماشین‌ها،‌ قبل از مرحله‌ای که واقعا بچه‌ها به بازی مشغول می‌شوند، ‌شروع می‌شود. نوزادان پسری که تنها 3 ماه دارند، به اسباب‌بازی‌های مربوط به جنس خود خیره می‌شوند،‌ در حالی که هنوز توانایی بازی با آن‌ها را حتی ندارند.

الکساندر توضیح می‌دهد: «با در نظر گرفتن این که آن‌ها از نظر جسمانی هنوز نمی‌توانند با چنین اسباب‌بازی‌هایی بازی کنند، ‌نتایج ما نشان می‌دهند که ترجیح اسباب‌بازی‌های پسرانه ربطی به فعالیت‌های پسرانه و آمادگی برای آن‌ها ندارد

والن اما در این‌باره محتاط‌تر است. وی می‌گوید: «تفسیر این نتایج کار دشواری است چون ما نمی‌دانیم مردم چرا نسبت به چیزهای مختلف توجه نشان می‌دهند. چیزی که واضح است این است که نوزادان این اسباب‌بازی‌ها را در محیط تشخیص می‌دهند. دلیلش ممکن است تسهیل فعالیتی باشد که به آن علاقه دارند».

بنابراین این بحث همچنان ادامه دارد. الکساندر در مطالعه جدید خود، بررسی کرده که آیا کودکان 19 ماهه‌ای که با توپ و ماشین بازی می‌کنند، ‌بیشتر از بچه‌هایی که با عروسک بازی می‌کنند، به اطراف حرکت می‌کنند یا نه. جواب منفی بود. البته کودکان با سطوح بالاتر هورمون تستوسترون بیشتر از بقیه فعال هستند، اما آن‌ها چه توپ داشته باشند،‌ چه ماشین و چه عروسک،‌ باز بیشتر از بقیه فعالیت و جابه‌جایی دارند. وی می‌گوید: «ما هیچ مدرکی نداریم که نشان بدهد این باور عمومی درست است که پسرها برای افزایش مهارت‌های حرکتی خود،‌ اسباب‌بازی‌های خاصی را انتخاب می‌کنند

پس دلیل واقعی این تفاوت چیست؟ شاید خیلی ساده، توپ‌ها و ماشین‌ها برای پسرها و نمادهای انسانی برای دخترها از جذابیت بیشتری برخوردار باشد. در مورد این که این تفکیک در تکامل چه مزیتی داشته، ‌دانشمندان در واقع زیاد نمی‌دانند. به گفته الکساندر، یکی از احتمالات این است که دختران طوری تکامل یافته‌اند که محرک اجتماعی، ‌مثلا مردم،‌ را خیلی مهم دریافت کنند،‌ در حالی که ارزش محرک اجتماعی ادراک‌شده در پسرها کم‌تر است.

در عین حال، پسرها می‌خواهند توانمندی‌های فضایی و مسیریابی خود را تقویت کنند. والن می‌گوید: «مطالعات متعددی بر روی انسان‌ها و سایر نخستی‌ها نشان می‌دهند که توانمندی مردان در چرخش ذهنی به حد قابل توجهی بالاتر است، یعنی توانایی حفظ یک تصویر در ذهن و چرخاندن آن در ذهن. شاید بازی با اشیایی مانند توپ و چرخ،‌ یکی از راه‌های تقویت چنین توانمندی باشد

شاید داشتن این توانایی در حال حاضر آن‌قدرها خاص و مردانه به نظر نرسد،‌ اما چنان که والن توضیح می‌دهد،‌ برای اجداد ما به عنوان شکارچی بسیار مهم بوده است. چنین توانایی به مردان اجازه می‌داده یک سیستم خودمحور برای مکان‌یابی در فضایی سه‌بعدی داشته باشند. بدین ترتیب،‌ می‌توانستند برای شکار، مسافت‌های طولانی را بپیمایند و راه خود را پیدا کنند.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

دروغگویی و علل آن در کودکان

مقدمه

یکی از انحرافاتی که موجب شکایت والدین از فرزندان خود می‌باشد، درغگویی است. اکثر والدین از این شکایت دارند که فرزندانشان ، با وجود اینکه از هیچگونه رسیدگی در تربیت وی قصوری به عمل نمی‌آید، درغگو بار آمده یا مغلطه و اغراق می‌کنند. آنان از این بابت ناراحتند که آدمهای متدینی هستند، پرهیزگارند، دروغ نمی‌گویند. لقمه حرام نمی‌خورند و برای تربیت صحیح کودکان حتی‌المقدور از تمام امکانات تربیتی استفاده می‌کنند، او را از بچه‌های درغگو و کم تربیت دور نگه می‌دارند، برای راستگویی تشویق می‌کنند، ولی با این وصف چرا باید درغگو از آب درآید.

 

چرا بعضی از کودکان دروغ می‌گویند؟

دروغگویی نیز مثل سایر انحرافات اخلاقی و عاطفی ، خالی از علت نیست. عامل و انگیزه‌ها هستند که کودکان را در مسیر انحرافات قرار می‌دهند و یا برای سال‌های بعد و انحرافات عارضی در آنان ، زمینه‌سازی می‌کنند. بعضی از والدین با امتناع یکی دو تا از غرایز خیال می‌کنند که کار تمام شده و از سایر مسائل غریزی کودکان غافل می‌مانند.

در صورتی که اگر بخواهیم کودکان خود را با شخصیتی مثبت و عالی به بار آوریم، باید همه استعدادهای مثبت آنان را پرورش داده و ضمن ایجاد هماهنگی بین استعدادهای مثبت ، استعدادهای منفی را تضعیف و به سرحد انهدام بکشانیم و این کار با امتناع غرایز مثبت آنان از راه صحیح و انهدام یا هدایت غرایز منفی امکان پذیر می‌باشد. با غرایز چهارگونه رفتار می‌توانیم داشته باشیم. اقناع غریزه در حد امکان و به صورت معمولی ، سرکوب غریزه ، تعریف غریزه و تصعید غریزه. حال ببینیم که با کودکان  خود چه کرده‌ایم؟ آیا به راستی صالح و قادر بوده‌ایم که غرایز آنان را اقناع یا غرایز سرکوب و تعریف شده‌شان را هدایت و تصعید نماییم؟

 

آیا به راستی استعدادهای مثبت آنان را پرورش داده‌ایم؟ آیا در مورد انهدام یا اصلاح استعدادهای منفی آنان را پرورش داده‌ایم؟ آیا در مورد انهدام یا اصلاح استعدادهای منفی آنان قدم مثبتی برداشته‌ایم؟ آیا اصولا شناخت صحیح و مهارت لازم را درباره مسائل تربیتی دارا بوده‌ایم یا همه‌اش حرافی بوده و بس؟ آیا پرهیزگار بودن و لقمه حرام نخوردن کافی است؟ همانطوری که در این زمینه چراها زیاد است، آیاها هم نسبتا زیاد می‌باشد.

ناتوانی یکی از علل دروغگویی

دروغگویی مثل سایر انحرافات اخلاقی و عاطفی علل و انگیزه‌هایی دارد که یکی از آنها ناتوانی می‌باشد. وقتی که شما کودک را ترس مسایل موهوم ، در منزل در حال اسارت و به صورت زندانی نگه داشته اید و آزادیهای او را ندانسته از دستش می‌گیرید و همراه خشونتهایی که از خود بروز می‌دهید او را در احساس عجز و ناتوانی غوطه‌ور می‌سازید ناچار است که از دست شما و ستمکاریهایی که مسبت به وی روا می‌دارید بگریزد و امیال و غرایز خود را به نوعی و به هر نحو ممکن ارضا نماید و برای این کار ناگزیر است که در مقابل شما به دروغ متوسل شود.

مادر می‌گوید با "الف" بازی نکن زیرا "الف" کودک بی‌تربیتی است. اما کودک  وقتی از منزل خارج می‌شود و در کوچه "الف" می‌بیند. بنابه نیازهای غریزی و عاطفی ، یا با او صحبت می‌کند. به بازی مشغول می‌شود و بعد که زمان برگشتن به منزل فرا رسید به محض ورود به خانه ، مادر می‌پرسد: در کوچه با چه کسی بازی می‌کردی؟ جواب می دهد با "ج" زیرا اولا دلش می‌خواهد مادر را راضی نگهدارد و خود را حرف شنو نشان دهد. ثانیا دلش نمی‌خواهد که مادر با علم و اطلاع از اصل قضیه به ممانعت خشونت آمیزی دست بزند لذا به حربه‌ای که در نظر او راحت‌ترین و کارآترین حربه‌هاست یعنی به دروغ متوسل می‌شود.

 

ترس از والدین به عنوان یکی از علل دروغگویی

بعضی از والدین رفتار خشونت بارتری با فرزندان خود دارند. به کوچکترین بهانه آنها را کتک می‌زنند در مقابل دیگران پرخاش و تحقیرشان می‌کنند به خیال اینکه با خشونت و پرخاش و تنبیه و نیش زبان خواهند توانست جلو انحرافات روانی کودک را بگیرند. اینگونه خانواده‌ها علاوه بر اینکه نمی‌توانند کار مثبتی به عنوان کامل بازدارنده از انحرافات در تربیت کودک خود انجام دهند بلکه یا باعث می‌شوند که ترس کودک به تدریج ریخته و کارهای خلاف خود را با جرات و جسارت بیشتری انجام دهد.

یا اینکه والدین را مثل دژخیم چاق به دست بالاتر خود احساس کرده و از ترس آنان بنابه مختصات زمانی و مکانی متوسل به دروغ گردد و کودکی که از ترس و اجبار فرامین والدین را می‌پذیرد و در این فرمان‌پذیری هیچگونه علایق عاطفی از خود بروز نمی‌دهد پایه‌های اخلاقی سست و نااستواری خواهد داشت و در غیاب والدین ، چون دیگر حضور ندارند برخلاف آنچه را که میل آنها بوده انجام خواهد داد و رفته رفته به طرف فساد اخلاقی که دروغ نیز یکی از آنهاست کشیده شده و به درجات پایین‌تر انسانی نزول پیدا خواهد کرد. بنابراین بهتر است والدین برای انجام کاری که از فرزندشان می‌خواهند قبل از آن که متوسل به جبر و خشونت شوند میل انجام کار را در دل کودک برانگیزانند تا در چنین صورتی لزوم خشونت نیز از بین رود.

کودک به خاطر ترس از کتک خوردن و خشونتهای والدین ، کم‌کم از آنان فاصله گرفته و خود را جدا احساس می‌کند و گاه گاه در بعضی از موارد توسل به دروغ می‌گردد زیرا احساس می‌کند که اگر راست بگوید والدین در اثر عصبانیت کتکش خواهند زد چوب اجبار و خشونت را کنار نهید و بگذارید کودکتان با داشتن کمی آزادی عمل و احساس استقلال خود را فرد محترمی در اجتماع خانوادگی به حساب آورد. دیگر در این صورت لزومی ندارد که او با دروغ گفتن به خانواده خود خیانت کرده باشد.

 

خودنمایی یکی از علل دروغگویی

بعضی از کودکان به خاطر خودنمایی متوسل به دروغ می‌شوند اینان کودکانی هستند که مورد توجه والدین و اطرافیان قرار نمی‌گیرند، هر کاری می‌کنند کسی ، نیست که مشوقشان باشد و به حسابشان بیاورد و یا لااقل بفهمد که آنان چه کاری می‌کنند و چه می‌گویند و چه می‌خواهند. پدر یا مادر به علت گرفتاری‌های شغلی یا مشکلات خانوادگی کاری به کار آنان ندارند و گوششان به حزف آنان بدهکار نیست و اطرافیان نیز به خاطر اینکه در کار دیگران مداخله‌ای نکرده باشند و یه به خاطر سایر ملاحظات و محصولات ، کاری کودکان دیگر نداشند.

بالاخره خیال می‌کند که حرفها یا کارهایش مورد پسند والدین یا اطرافیان نیست و به ناچار برای خودنمایی هرچه بیشتر متوسل به دروغ و مغلطه و اغراق شود. گاه دروغگوهای چنان شاخداری می‌گویند که موجب تحریکات منفی عصبی والدین می‌شود و گاه ، کارهایی را به دروغ به خود نسبت می‌دهد که از خود قهرمانی بسازد تا بدین وسیله بتواند توجه اطرافیان را به خود جلب نماید و گاه واقعا دست به کارهای خطرناکی می‌زند که با جثه و سن و سالش جور درنمی‌آید.

آنچه که مسلم است اینها همه به خاطر خودنمایی و جلب توجه والدین و اطرافیانی است که اعتنایی به کودک ندارند بنابراین بهتر است کودکان را محترم بدانیم، به حرفهای آنها هرچند که بیجا و بی‌موقع هم باشد گوش فرا دهیم کارهایی را که هر چند به ظاهر کوچک انجام می‌دهند به دیده تحسین و تکریم بنگریم. مشوقشان باشیم تا بعدها کارهای بزرگتر و بهتری انجام دهند، هر از چندگاه و به مناسبتهای مختلف در پیش دیگران تعریف و تمجید تشویق آمیزی از آنها نیابیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

عکاسی از کودک خجالتی، سخت اما شدنی

وقتی شما می خواهید از بچه ها عکس بگیرید ، بعضی وقت ها با بچه هایی بسیار خجالتی برخورد می کنید که به راحتی حاضر به گرفتن عکس نمی شوند و خودشان را پشت چیزی مخفی می کنند. این کار شما را سخت خواهد کرد و باعث می شود که نتوانید عکس خوبی از آنها بگیرید. در این مطلب به نکاتی اشاره خواهیم کرد که شما با استفاده از آنها می توانید بر این مشکل غلبه نمایید.

 

در ابتدا خودتان را معرفی کنید

این اولین بار است که شما سوژه کوچولویتان را می بیند . در ابتدا با او همسطح شوید و بگویید که او را یک انسان بزرگ می بینید. بگویید که چطور و چه کاری میخواهید انجام دهید و به او بگویید که پیشنهاد میکنم خیلی به عکس گرفتن توجه نکنی لازم نیست کار خاصی انجام بدهی و سعی کن به وقتی که شادی توجه کنی و نتیجه کار را برایش مشخص کنید که در انتها می تواند عکسی زیبا داشته باشد.

به او فضای بیشتری بدهید

وقتی با یک کودک خجالتی طرف هستید،از او فاصله بگیرید و با فاصله بیشتری از او بیاستید نزئیک شدن شما به کودک باعث میشود او احساس خوبی نداشته باشد و در نتیجه عکس خوبی حاصل نشود.

برایش علاقه ایجاد کنید

مهم نیست که فاصله سنی شما با سوژه چقدر است . بهترین نتیجه را وقتی میگیرید که با او با احترام رفتار کنید ، از او سوالاتی بپرسید و با او به بحث بپردازید ، از او نظر بخواهید و کمی با او گرم تر و صمیمی تر شوید. شاید شما بتوانید با این کار علاقه او را نسبت به عکاسی بیشتر کنید و خجالت آنها را منفی سازید.

اجازه دهید تا آنها خودشان باشند

بعضی از بچه ها بر خلاف آنهایی که پر جنب و جوش هستند و شیطنت از آنها می بارد، خجالتی و درونگرا هستند. حتما به دنبال این نباشید که به آنها حالت خاصی بدهید و یا اینکه حتما در حالت خندیدن از آنها عکس بگیرید. شما می توانید در همان حالتی که پشت پدر و یا مادرشان مخفی شده اند از آنها عکس بگیرید و یا وقتی که گوشه ای یا کنار درختی به آرامی نشسته اند بدون آنکه متوجه شوند از آنها عکس بگیرید و منتظر لبخند آنها نباشید.ابن را بدانید که همان عکس ها میتواند خاطره ای برای او شود.

اجازه دهید با چیزی که راحت تر است عکس بگیرد

حالا که شما یک سوژه کوچک خجالتی داریدبگذارید خودش انتخاب کند که با چه چیزی میخواهد عکس بگیرد مثلا یک اسباب بازی خاص و یا یک لباس خاص. اگر بخواهید به یک حالت خاص تاکید کنید شاید هیچ وقت نتوانید عکسی ازو او بگیرید پس فرصت را غنیمت بشمرید.

لبخند بزنید

به عبارت ساده اگر شما نتوانید با کودک صمیمیتی ایجاد کنید و با او دوست شوید هیچگاه کودک نمیتواند با شما گرم بگیرد و شما هم نمی توانید عکس خوبی بگیرید.

گرفتن عکس از کودکان لذت فراوانی دارد که هر عکاسی میتواند با رعایت نکات فوق به این عکاسی بپردازد و از این فرشته های کوچک عکس بگیرد. این روشها کاملا امتحان شده است و جواب داده.امیدوارم که استفاده کنید و جواب بگیرید.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

راه ساده برای زبان باز کردن کودک

 تحقیقات ثابت کرده است که والدین پرحرف کودکانی باهوش خواهند داشت. چطور؟ در ادامه بخوانید.
بعد از ماه ها گوش دادن به صحبت ها و صداهای شما بالاخره اولین کلمه را می گوید. مامان یا بابا. پروسه طبیعی آموزش حرف زدن و صحبت کردن را طی کرده و حالا می خواهد با شما مثل خود شما ارتباط برقرار کند.
آن فرنالد پزشک ارشد مرکز تحقیقاتی نوزادان در کالفرنیا می گوید:
گروهی از محققان در این رابطه به نتایجی دست یافته اند که نشانگر این است که صحبت کردن والدین با نوزادانشان توانایی صحبت کردن کودک را افزایش می دهدجالب است بدانید که کودکانی که در خانواده هایی با محیط پر از صداهای صحبت رشد می کنند IQ  بالاتری دارند.
 
چند اصل مهم:
 
زود شروع کنید:
از همان زمان که نوزادتان با صداها به اطراف نگاه می کند اقدام کنید. با او صحبت کنید و او را در راه پاسخ حتی با یک لبخند قرار دهید.
در ابتدا شاید او پاسخ و صدای خاصی ندهد اما به مرور زمان یاد می گیرد که با صدا و نگاه و حتی لبخند پاسخ شما را بدهد.
با او با صدایی متفاوت صحبت کنید:
حتماً شما زمانی که با یک کودک صحبت می کنید صدا و حالات خود را تغییر می دهید این تغییر توجه نوزاد را بیشتر جلب می کند.
 
تلویزیون را خاموش کنید:
البته نه همیشه اما بخشی از روز را اجازه دهید تا او صداهای زنده ی اطرافش را بشنود تا قدرت تمرکز او بالا برود چرا که تلویزیون با پخش موسیقی و از این قبیل صداها او را دچار یک نوع گیجی می کند.

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

توصیه هایی برای اینکه کودک بهتر بخوابد

خواب این امکان را برای کودک فراهم می کند تا قوای از دست رفته ی خود را بازیابد، بزرگ شود و مغز او رشد کند.

 

میزان خواب کودک در روز

کودک در اولین ماه های تولدش زیاد می خوابد. میزان خواب کودک بسیار بیشتر از میزان بیدار بودنش است.

درابتدای تولد: حدود 18 تا 20 ساعت

- 1 تا 3 ماهگی: 18 تا 19 ساعت

- 4 تا 5 ماهگی:16 تا 17 ساعت: دوره ای که برنامه ی ساعت خواب کودک کمی ثابت می شود.

- 6 تا 8 ماهگی: 15 تا 16 ساعت

- 9 تا 12 ماهگی: 14 تا 15 ساعت

 

خواب روزانه ی کودک

 از ابتدای تولد تا 6 ماهگی: 3 بار خواب روزانه ضروری است: یک بار پیش از ظهر و دو بار بعد از ظهر.

از 9 ماهگی تا 1 سالگی: خواب بعد از ظهر در این سن دیگر اجباری نیست.

توصیه هایی برای اینکه کودک بهتر بخوابد

کودک را چه در روز و چه در شب در تاریکی کامل نخوابانید. زیرا کودک تا 3 یا 4 ماهگی برای تفکیک شب و روز از یک دیگر مشکل دارد؛ به طور مثال شب ها چراغ خوابی در اتاق کودک روشن کنید.

کودک را با عجله نخوابانید: او را عادت دهید که آرام آرام به خواب برود.

 

قبل از خواب با کودک بازی هایی نکنید که موجب سرزندگی او شود.

فضای آرام و اطمینان بخشی در اتاق خواب کودک به وجود آورید.

کودک را مجبور نکنید تا بلافاصله بعد از دراز کشیدن به خواب برود.

از تغییردادن محل گهواره ، اسباب بازی ها و تشک خواب او پرهیز کنید.

زمانی که مشاهده کردید کودک گریه می کند، بسیار تکان می خورد، خمیازه می کشد و چشمانش را می مالد، بدین معناست که خسته است و وقت خواب اوست.

لازم نیست زمانی که او می خوابد هر 15 دقیقه در اتاق او را بازکنید تا از خواب بودن او اطمینان یابید. زیرا ممکن است این کار باعث بد خوابی او شود.

هنگامی که کودک در اتاق خوابش بیدار می شود و گریه می کند  فورا وارد اتاق خواب او نشوید. چند لحظه صبر کنید تا او خود دوباره به تنهایی بخوابد.

کودک اغلب در طول خوابش، بیدار می شود و گریه می کند و سپس فورا دوباره می خوابد. گاهی 8 بار در شب بیدار میشود: بیدار شدن او ، بین 1 تا 10 دقیقه، طول می کشد. کودک گریه می کند، غرغر می کند و دوباره می خوابد؛ نباید در مدت این بیدار شدن به کودک سر زد. زیرا او عادت می کند که به تنهایی نخوابد و حتما کسی برای خوابیدن در کنار او باشد.

بهتر است سر و صدای خانه به اتاق کودک راه نیابد. لازم است کودک  در سکوت بخوابد.

بین 3 تا 6 ماهگی نیازی نیست که نیمه شب ها به کودک شیر داد مگر آن که پزشک شیر دادن در نیمه های شب را توصیه کرده باشد.

بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که کودک در اولین هفته های تولد در اتاق خواب والدین بخوابد. اما این وضع بهتر است بیش از 6 ماه طول نکشد. زیرا ممکن است در آینده برای کودک مشکلات خواب و مشکلات رفتاری به وجود آورد.

کودکانی که مادران آنها در دوران بارداری دچار اضطراب و یا افسردگی بوده اند، ممکن است در خوابیدن کمی مشکل داشته باشند.

 

کودک باید به چه شکلی بخوابد؟

کودک باید حتما به پشت بخوابد. زیرا در صورتی که کودک روی شکم بخوابد با خطر جدی مرگ ناگهانی رو به رو است.

صورت کودک را باز بگذارید.

دمای اتاق نباید از 18 تا 20 درجه بیشتر شود. بعضی از والدین تصور می کنند که هرچه اتاق گرمتر باشد کودک سلامتی بیشتری خواهد داشت: این فکر اشتباه باعث به وجود آمدن آلرژی های گوناگون می شود(اگزما، التهاب نایژه(برونشیت)، آسم، التهاب گلو و ...(.

 

در اتاق کودک سیگار نکشید.

از تشک مناسب برای اندازه ی تخت کودک استفاده کنید.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar

عطر و ادکلن کودک، به کودکان عطر بزنیم یا نزنیم؟

هرگز عطر را روی پوست کودک اسپری نکنید.

اسپری کردن عطر روی لباس عوارض پوستی ندارد و بهترین کار این است که به جای استفاده از عطر، بهداشتکودکان را رعایت کنید تا به خوشبوکننده ها نیاز پیدا نکنندنه تنها عطر و ادکلن، بلکه حتی کرم های معطر مخصوص بزرگسالان هم مناسبکودکان نیست زیرا پوست بچه ها و سیستم تنفسی شان بسیار حساس است و محصولاتی که برای آنها به کار می رود، باید خاص و تایید شده باشد. امروزه عطر و ادکلن های مخصوصکودکان هم وارد بازار شده اما به صرف اینکه روی عطری نوشته شده مخصوصکودکان، نباید به آن اطمینان کرد. لازم است عطر یا محصول بهداشتی که خریداری می شود، نشانه استاندارد و برچسب معتبر داشته باشد.

استودیو روناک : برایکودک مبتلا به آلرژی اصلا نباید از عطر یا محصولات آرایشی بهداشتی معطر استفاده کرد زیرا باعث می شود بدنکودک واکنش شدید نشان دهد. از سوی دیگر، گاهی استفاده از عطر روی پوست در شرایط عادی باعث حساسیت نمی شود اما در مواجهه با آفتاب باعث خارش، قرمزی و ایجاد تاول و ترشح و لک خواهد شد. اگر فرزندتان آلرژی ندارد، استفاده گهگاهی از عطر مخصوصکودکان اشکالی ندارد اما هرگز عطر را روی پوستکودک اسپری نکنید زیرا ممکن است باعث بروز حساسیت یا لک شود.

اسپری کردن عطر روی لباس عوارض پوستی ندارد و بهترین کار این است که به جای استفاده از عطر، بهداشتکودکان را رعایت کنید تا به خوشبوکننده ها نیاز پیدا نکنند.

 

 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
fateme hajjar